نوع سیال، دما، ویسکوزیته (لزجت) و مقدار ذرات جامد قابل انتقال:

نوع سیال:

باید مشخص شود که سیال مورد نظر آب، مایع اسیدی یا مایع دیگری است. این امر به تعیین جنس مناسب مکانیکال سیل و اجزاء پمپ کمک می‌کند.

دما:

دمای سیال باید برای انتخاب مواد مقاوم در برابر حرارت و جلوگیری از تخریب زودهنگام سیل و اجزاء پمپ مشخص شود.

ویسکوزیته (لزجت):

لزجت سیال تأثیر زیادی بر عملکرد پمپ دارد و باید برای تعیین نوع پمپ و طراحی داخلی آن در نظر گرفته شود.

مقدار ذرات جامد:

در صورتی که سیال دارای ذرات جامد باشد، جنس مکانیکال سیل و اجزاء پمپ باید به گونه‌ای انتخاب شود که از خورندگی و سایش جلوگیری شود.

تعیین نقطه کاری، مقدار ارتفاع مکش و دهش:

نقطه کاری:

باید دبی و فشار مورد نیاز (نقطه کاری) مشخص گردد تا مطابقت آن با جداول و منحنی‌های عملکرد پمپ بررسی شود.

ارتفاع مکش و دهش:

مقدار ارتفاع مکش و دهش باید به درستی محاسبه و با منحنی عملکرد پمپ تطبیق داده شود تا از بروز پدیده کاویتاسیون جلوگیری شده و بازدهی پمپ به حداکثر برسد.

نوع اتصال و طرز قرارگیری پمپ در تأسیسات:

نوع اتصال:

باید نوع اتصال پمپ (اتصال فلنجی، رزوه‌ای، جوشی و غیره) بر اساس نیازهای پروژه و نوع تأسیسات مشخص گردد.

طرز قرارگیری پمپ:

نحوه نصب و قرارگیری پمپ در تأسیسات باید به گونه‌ای طراحی شود که عملکرد بهینه پمپ تضمین گردد و از مشکلات احتمالی مانند لرزش و نویز جلوگیری شود.

میزان زمان کارکرد پمپ در ۲۴ ساعت:

زمان کارکرد:

زمان کارکرد روزانه پمپ باید به دقت مشخص شود تا در انتخاب مواد مقاوم، نوع پمپ و طراحی سیستم خنک‌کننده یا سایر تجهیزات جانبی لحاظ گردد.

سایز دهانه مکش و دهش پمپ:

سایز دهانه:

اندازه‌های دهانه‌های مکش و دهش پمپ باید با توجه به نیازهای سیستمی و دبی مورد نظر انتخاب شوند تا جریان بهینه سیال تضمین گردد.